دانشگاه امام جواد (ع) با رویکردی تحلیلی به چالشهای آموزش عالی میپردازد
به گزارش روابط عمومی موسسه خیریه فرهنگی حضرت جوادالائمه (ع) به نقل از پایگاه خبری دانشگاه امام جواد (ع) «داریوش پورسراجیان»، رئیس دانشگاه امام جواد (ع) در این مراسم با اشاره به تاریخچه این موسسه اظهار داشت: دانشگاه امام جواد (ع) در سال ۱۳۸۴ مجوز فعالیت دریافت کرد و از مهر همان سال با پذیرش دانشجو فعالیت خود را آغاز نمود. این دانشگاه که در ابتدا با تعداد محدودی دانشجو کار خود را آغاز کرد، اکنون نزدیک به ۶ هزار فارغالتحصیل و بیش از ۲هزارو ۵۰۰ دانشجو دارد.
وی با تأکید بر رویکرد تحلیلی دانشگاه نسبت به چالشهای آموزش عالی افزود:«دانشگاه امام جواد (ع) بهعنوان یک موسسه غیرانتفاعی، همواره تلاش کرده است تا با نگاهی توسعهای در منطقه فعالیت کند و با بررسی چالشها و ظرفیتهای استان، در جهت رفع آنها گام بردارد.»
پورسراجیان به اقدامات شاخص این دانشگاه اشاره کرد و گفت:«دانشگاه امام جواد(ع) در راستای نگاه متفاوت و تحلیلی به بحث آموزش، درسالهای ابتدایی، باشگاه کارآفرینی را راهاندازی کرده، آن هم در زمانی که اکوسیستم فناوری به شکل امروزی شکل نگرفته بود. همچنین دانشگاه در زمینه مرمت خانه علومی با توجه به ضرورت این حوزه تلاش کرده و تاکنون چهار دوره مسابقه معماری برگزار کرده است.»
وی همچنین از افتتاح انجمن ایرانشناسی شاخه یزد بهعنوان یکی از افتخارات این مجموعه یاد کرد و بر انعطافپذیری این مجموعه در پاسخ به نیازهای جامعه تاکید کرد.
پورسراجیان در نهایت عنوان کرد:« در یازدهمین برنامه دانشگاه برای تقدیر و تجلیل از شخصیتهای برجسته، افتخار داریم که از عباسعلی متوسلیان، یکی از کارآفرینان برجسته یزد بهعنوان یازدهمین شخصیت شاخص استان تقدیر کنیم.»
فردوسی، پایهگذار ایرانشناسی و پیونددهنده ایران و اسلام
«رضا امراللهی»، رئیس هیئت امنای دانشگاه امام جواد (ع) در مراسم بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و روز مهندس، فردوسی را از مهمترین شخصیتهای تأثیرگذار در ایرانشناسی دانست و گفت:«فردوسی زمانی به ایرانشناسی پرداخت که نه کسی امکان آن را داشت و نه دانش آن را. او پیش از رنسانس از خرد سخن گفت و اولین کسی بود که درباره خرد، آگاهی و دانش صحبت کرد، آن هم با این جمله معروف: “به نام خداوند جان و خرد.”»
وی افزود:«فردوسی کسی است که پیوند ایران و اسلام را جاودانه کرد و اگر بخواهیم ایرانشناس واقعی را بشناسیم، بیشک او فردوسی است.»
امراللهی در ادامه سخنان خود ضمن تبریک روز مهندس اظهار داشت که خواجه نصیرالدین طوسی، بهاندازهای که شایسته او بوده، مورد توجه قرار نگرفته است و تأکید کرد: «ای کاش مهندسان ما مانند خواجه نصیر، سیاستمدارانی برجسته بودند؛ چراکه او نهتنها ریاضیدانی بزرگ، بلکه یکی از سیاستمداران تأثیرگذار تاریخ ایران بود.»
وی به گوشهای از فعالیتهای علمی خواجه نصیر اشاره کرد و گفت: «او علاوه بر ریاضیات، در نجوم و فیزیک آسمانی نیز تخصص داشت و از علاقهمندان این حوزه بود. خواجه نصیرالدین طوسی با تأسیس رصدخانه مراغه و گردهمآوردن دانشمندان، در تلاش بود تا از دانشمندان در برابر مغولان محافظت کند.»
امراللهی در پایان سخنان خود با اشاره به مشکلات کشور، مهاجرت را راهحل مناسبی برای رفع آنها ندانست و گفت:«ما در کشور مشکلات زیادی داریم، اما ترک وطن مشکلی را حل نمیکند. اگر میخواهیم ایران را بسازیم، جوانان ما باید در کشور بمانند و با تلاش و ایستادگی، برای پیشرفت آن بکوشند.»
معرفی مفاخر علمی، وظیفه انجمن ایرانشناسی است«محمود جعفری دهقی»، استاد دانشگاه تهران و رئیس انجمن ایرانشناسی در مراسم بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و روز مهندس، هدف ایرانشناسی را شناساندن دغدغههای کشور به مردم و جوانان دانست و گفت:«ایرانشناسی باید مسائلی را که موجب مشکلات در هر جامعهای میشود، برجسته کند و آگاهی عمومی را افزایش دهد.»
تاریخچه شکلگیری رشته ایرانشناسی
جعفری دهقی با اشاره به پیشینه ایرانشناسی در کشور اظهار داشت: «رشته ایرانشناسی را در سال ۱۳۹۰ در دانشگاه تهران تأسیس کردیم، درحالیکه پیش از آن، برخی پژوهشگران در بنیاد ایرانشناسی این حوزه را مورد توجه قرار داده بودند. این رشته ابتدا در مقطع کارشناسی ارشد راهاندازی شد، اما پس از مدتی متوجه شدیم که فارغالتحصیلان آن در آزمونهای استخدامی با چالشهایی مواجه هستند. ازاینرو، تصمیم گرفتیم انجمن ایرانشناسی را راهاندازی کنیم تا فارغالتحصیلان بتوانند در این حوزه فعالیت کنند.»
وی با اشاره به سختیهای اداری ثبت این انجمن افزود: «بروکراسی اداری مانعی جدی در مسیر تأسیس انجمن بود، اما با تلاش فراوان توانستیم آن را به ثبت برسانیم.»
تاریخچه مهندسی و پیشرفت علمی ایران
رئیس انجمن ایرانشناسی در ادامه سخنان خود به سابقه علمی ایران پرداخت و گفت:«اگر به تاریخ مهندسی در این سرزمین نگاهی بیندازیم، خواهیم دید که کارهای شگفتانگیزی انجام شده که هر فردی را به تعجب وامیدارد. پیشرفت علمی ایران در طول تاریخ چنان بوده که جهانیان را متحیر کرده است.»
وی درخصوص اندیشه ایرانشهری اظهار داشت:«ایرانیان همواره علوم زمان خود را دریافت کرده و آن را بومیسازی کردهاند. آثار این جریان علمی در متون تاریخی ما بهوضوح دیده میشود و این روند در طول تاریخ استمرار یافته و در دوره اسلامی نیز با علوم اسلامی ترکیب شده است.»
خواجه نصیر؛ نابغهای که باید به مردم معرفی شود
جعفری دهقی در پایان سخنان خود با تأکید بر معرفی مفاخر علمی ایران تصریح کرد:«خواجه نصیرالدین طوسی نابغهای بود که به علوم زمان خود تسلط کامل داشت. ما باید چنین شخصیتهای برجستهای را به مردم معرفی کنیم و این یکی از وظایف اصلی انجمن ایرانشناسی است.»
یزد، کیمیاگری که از خشکسالی به تولید رسیده است
«سید احمد محیط طباطبایی»، رئیس کمیته ملی موزههای ایران در مراسم بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و روز مهندس، یزد را یکی از بزرگترین سرمایههای فرهنگی ایران دانست و گفت:«بزرگترین سرمایهای که در یزد با آن روبهرو هستیم، خود یزد و شناخت این سرزمین است. این شناخت تنها به معماری محدود نمیشود، بلکه شامل شیوه تفکر و سبک زندگی یزدی نیز هست.»
وی با اشاره به اهمیت یزد در تاریخ ایران افزود:«یزد توانسته بسیاری از ویژگیهای اصیل ایرانی را در خود حفظ کند، بهویژه در دوران مغول که به نوعی پاسگاه حفظ فرهنگ ایرانی بود.»
تفکر یزدی، راز پایداری این سرزمین
طباطبایی تصریح کرد:«یزد توانسته روش و اخلاقی منحصر به فرد ایجاد کند که آن را از سایر مناطق متمایز میکند. صفاتی مانند صبوری، دوراندیشی و تدبیر در جامعه یزد ریشه دارد و این شهر را در تاریخ معاصر به شهری متجدد تبدیل کرده است.»
وی درخصوص ارتباط یزد با نوگرایی اظهار داشت:«یزد از طریق هند و کمپانی هند شرقی با نوگرایی آشنا شد، اما این نوگرایی را بر اساس درک و نیازهای خود تفسیر و بومیسازی کرد.»
طباطبایی همچنین همزیستی ادیان در یزد را یکی از شاخصههای این شهر دانست و گفت:«یزد از دیرباز نمونهای از همزیستی مسالمتآمیز ادیان بوده است. این شهر مانند یک کیمیاگر، از دل خشکسالی و شرایط سخت، به تولید و شکوفایی رسیده است.»
شناخت یزد، راه پیشرفت آن است
رئیس کمیته ملی موزههای ایران با انتقاد از وضعیت کنونی یزد تأکید کرد:«مشکلات امروز یزد ناشی از نشناختن هویت یزدی است. اگر این تفکر یزدی را درک کنیم، مسیر پیشرفت این شهر هموارتر خواهد شد، زیرا ارزش یزد در استمرار سبک زندگی یزدی نهفته است.»
مهندسی ایرانی، نیازمند تطبیق با زیستبوم کشور است
طباطبایی ضمن تبریک روز مهندس، به نقش مهندسی در ایران اشاره کرد و گفت:«مهندسی ایرانی همیشه اهمیت داشته است، زیرا علم و دانش باید با زیستبوم کشور سازگار باشد. اما متأسفانه امروزه این اتفاق کمتر رخ میدهد و نتیجه آن را در کمبود مهندسان واقعی میبینیم.»
وی خاطرنشان کرد:«یزدیها در گذشته، بدون نیاز به دانشگاه، مهندسان ایران بودند. زندگی در یزد باید در تمامی ابعاد علمی، تکنولوژیکی و فرهنگی استمرار یابد. این به معنای ماندن در گذشته نیست، بلکه ارزشی است که باید حفظ شود.»
محیط طباطبایی در پایان تأکید کرد:«ایرانشناسی، یعنی شناخت همه چیزهایی که با زندگی ایرانی پیوند دارند. شناخت یزد و سبک زندگی آن نیز بخشی از این هویت ارزشمند است.»
بازگشت به قناتهای مادی و معنوی، راه نجات ایران
«اصغر دادبه» در مراسم بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و روز مهندس، بر اهمیت دو قنات که ایران بر پایه آنها شکل گرفته تأکید کرد و گفت:«ایران بر اساس دو قنات زندگی کرده است؛ یکی قنات مادی که تمدن بر پایه آن ساخته شد و دیگری قنات معنوی که فرهنگ را شکل داد. اگر به این دو بازنگردیم، هویت خود را از دست خواهیم داد.»
فرهنگ، پایه تمدن انسانی
دادبه با اشاره به نقش فرهنگ در جهان امروز تصریح کرد:«جهان امروز متمدن بی فرهنگ است که اگر فرهنگ وجود داشت، این همه جنگ و ویرانی در جهان نمیدیدیم.»
وی همچنین از کمرنگ شدن نقش معلمان دلسوز در جامعه ابراز نگرانی کرد و گفت:«در گذشته، معلمان کسانی بودند که دغدغه جامعه را داشتند. اما امروز، همانطور که از قناتهای مادی فاصله گرفتهایم، از قناتهای معنوی نیز که فرهنگ را میسازند، دور شدهایم.»
هویت ملی، ریشه در زبان دارد
دادبه با تحلیل دو نظریه فلسفی درباره اصل اشیا-یکی نظریهاتمیستها و دیگری نظریه ماده و صورت به هویت ملی- پرداخت و اظهار داشت:«هویت ملی، همان مادهای است که زبان فردوسی بر آن نشست و هویت ملی ایران را شکل داد. زبان، بخشی از هویت ملی نیست، بلکه تمام آن است.»
وی در ادامه با مرور تاریخی مفهوم ایرانگرایی گفت:«هیچ متفکری در این سرزمین نزیسته که از ایران غافل باشد. در دورههای مختلف، ایران گرایی بسته به شرایط تغییر کرده است. در قرن چهارم، آزادی اندیشه و طبیعتگرایی باعث شد که لفظ “ایران” پررنگ باشد. اما از قرن پنجم، با غلبه ایدئولوژی و درونگرایی، این مفهوم کمرنگ شد. این دوران، عصر سعدی است که در آن، نگاه انسانها از جهان بیرون به درون خود معطوف شد.»
ایرانگرایی در تاریخ؛ از سامانیان تا الموت
دادبه با اشاره به نقش سامانیان در اندیشه ایرانگرایانه گفت:«شاهان سامانی، تفکری داشتند که باطنیان و اسماعیلیه نیز به آن نزدیک بودند. آنها در ظواهر، معانی باطنی را جستوجو میکردند و در این دوره، فرهنگ ایرانی شکوفا شد. اما این روند به دلیل احساس خطر بغداد، متوقف شد و کودتایی علیه آن شکل گرفت.»
وی ادامه داد:«در دوره الموت، این تفکر ادامه یافت. یکی از اقدامات آنها پرورش گیاهان دارویی بود که نشاندهنده پیوند آنها با طبیعت و دانش ایرانی است. استقرار جریان دوم در الموت با حسن صباح و یارانش، حرکتی ایرانگرایانه بود. آنها به فکر حفظ هویت ملی ایران بودند.»
خواجه نصیر، نماد ایرانگرایی و حفظ زبان فارسی
دادبه در پایان به نقش خواجه نصیرالدین طوسی در حفظ فرهنگ ایرانی اشاره کرد و گفت:«خواجه نصیر در تمام آثارش به ایران توجه ویژهای داشت. در فضایی که فعالیت میکرد، ایرانگرایی زنده بود و او برای زبان و فرهنگ ایران تلاش کرد.»
در انتهای این مراسم نیز از زحمات و حمایت های داریوش پورسراجیان با اهدای یک نقشه «حرکت خواجه نصیرالدین طوسی» تقدیر به عمل آمد.
گفتنی است؛ این برنامه با حمایت و همراهی اتاق بازرگانی صنایع، معادن و کشاورزی استان یزد، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، کمیته تخصصی گردشگری تاریخی فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان یزد و سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری یزد برگزار شد.